भूजंगप्रयात गझल
लगागा लगागा लगागा लगागा सुखा सोडुनी वंचना मागते मी उसासे चिकाटी जरा साहते मी झऱ्याची पहाडी उडी जाणते मी अशी ओढ आता खरी ठेवते मी विचारातल्या जाळती तप्त ज्वाळा फुलासारख्या ओवुनी माळते मी जगी पाहुनी वर्षणाऱ्या ऋतूला पृथेचे नवे रंगणे पाहते मी जगा वाटते ही फुकाची मुजोरी प्रतिष्ठेस माझ्या तरी राखते मी अर्चना मुरूगकर