मनमानसी

  मुलगी घरची ती असते मुलगी घरची ती असते अल्लड वारा जी अवखळ झराच रानी जी श्वास घराचा सारा मी मिरवते तिचा तोरा जो मम छायेचा वावर ती बाळ लडिवाळ सदाच पथ प्रेमाचा तो भूवर नित नवीन वाटा तुडवी ध्वज किर्तीचा तो गगनी पथ प्रगतीचा वर नेई ती तर झाशीची राणी गुण  समन्वयाचा अंगी जी जपते सारी नाती ती सकल संस्कृती जाणे ती मातृत्वाची महती ती सोसत दु:खे पचवी गुण सदाच पेरत राही ती तेजस्वी तो तारा जो सदाच चमकत राही अर्चना मुरूगकर. मुलगी घरात असणे म्हणजे एक सजग जग आहे. ती काळाबरोबर घराला जोडते. सगळ्या फॅशन आईला शिकवते. भावाला वळण लावते. बाबांकडे ही लक्ष असते. आरोग्याबद्दल मायेने विचारणारी तिच. वाढीच्या काळात तर तिच्या रूपात चंचला घरात फिरत असते. सारे जुने नवे शिकत असते. घर कसे ठेवायचे, घरात नवीन काय घ्यायचे. अवखळ वाऱ्यासारखी घरभर फिरत असते. सगळ्यांची लाडकी. तिचा अल्लडपणा समजत असतो तरी आईबाबा कौतुकाने पहात असतात. साऱ्या जगाला गवसणी घालायला निघालेली असते. इतकी अवखळ की कुणीही बांधू शकत नाही. सगळ्या घरात ती खूप खूप लाडकी असते. तिच्यामुळे घराला नवी उर्जा मिळत असते. सकारात्मतकतेकडे, नव्या दिशेने घर प्रवास करते. ख

 अष्टाक्षरी कविता विषय-आशा आशेवर चालतसे जग सारे मनुष्याचे आज नाही उद्या तरी  दिस येतील सोन्याचे आशा दर्शन उर्मीचे श्रद्धा आणिक भक्तीचे तिच्या पायी बळ मिळे जगी श्रमाला शक्तीचे ढग गडद दाटती निराशेत काळोखाचे बुडणाऱ्या गलबता जग दिसे किनाऱ्याचे पायी वारकरी चाले आस अंतरी भेटीची रोज माऊली चालते वाट घाईने घराची आशेवर भविष्याच्या मायबाप कष्ट करी वाट पाही लेकराची अखेरचा श्वास जरी.  अर्चना मुरूगकर.

'अ' कारअसे गजमुख  दावी बीज आधार 'ऊ'कार असे शुंड  जसे भक्ती मूळ खोलवर 'म'कार गंध शोभे  वाढता अंकुर भूवर आद्यप्रणव रूपात महत्व बीजांकुरणाचे महत्व पुनरुत्पादनाचे रूप शोभे लंबशुंडाचे नमन सुप्रभाती असे पितउर्जा प्रदात्या रवीला भक्तीमळा हिरवा फुलवी ओंकाररूपी बीजाक्षराला त्र्यक्षर असे आद्य प्रणव ब्रह्मा विष्णू महेशाचे रुप वेदातील ऋचांचे आधार  बीजरूप दावी स्व स्वरूप अर्चना मुरूगकर🙏🌺  

  लोकशाही भारत माझा लोकशाही भारत माझा  आजही कागदावरच राहिला  धार्मिक तेढ समाजगुंता   रोज वाढतच राहिला.  हौतात्म्य वीरांचे कर्तव्य रोजची दिवाळी सीमेवर वाट्टेल त्यासाठी भांडती स्वार्थी देशकर्ते माईकवर भ्रष्टाचार शिष्टाचार मानून वाढवावेत उद्योग स्वत:चे  यात साथ देईल तोच नेता आणि सरकार त्याच पक्षाचे जाणत्या शिकलेल्यांना कुंपणे केव्हाच झाली अंथरुणे छोटी मुलांचे शिक्षण, छोटेसे घर धावत रहाती मिळावाया रोटी शेतकरी कधीचाच हरला हरतोय आता तरूण आमचा आदर्श राष्ट्राची कोसळती स्वप्ने रस्ता धरतोय परदेशाचा.   बनवू स्वराज्याचे सुराज्य करूनी संविधानाचे पालन  हृदयी देशभक्ती जाज्वल्य  सदैव वाढवू तिरंग्याची शान.  अर्चना मुरूगकर. 

अंधारातून नित्य येतसे एक सूर्य कवडसा तेजाळण्या वसुंधरेला घेतला जणू वसा तेज सुवर्ण लडींचे गुंफले गोफसुत्र वरदायी बाप्पा आशादायी चित्र जास्वंद फूल आवडीचे केले मनन पूजन परागातील लोलकाचे दिसते गंध छान वक्रतुंड एकदन्त बैठक पद्मासन कृपाप्रसादाने होवो अल्पमतीचे बुद्धीवर्धन. नभी उंच फडकला तिरंगा मंगल मम आराध्याचे दर्शन गंध शोभे संविधान भक्तीचे साजरा करू प्रजासत्ताक दिन.  टिळा जाज्वल्य देशप्रेमाचा बनवूया स्वराज्याचे सुराज्य गणाधिपती आशिष आम्हा तिरंग्याची सदैव वाढवू शान.  अर्चना मुरूगकर🙏 🌺  

 

 

 

 

 

 

 

 

 अष्टाक्षरी रचना मन मन गुंतावळ असे अंतरीच्या विचारांची थांगपत्ता नसे कोणा मना तुझ्या गाभाऱ्याची क्षणी मोदाने उडते कधी निराश जीवनी प्रेम, राग, द्वेष, भय जगण्यात संजीवनी मन नको तिथे धावे मन बालक छोटेसे कसे त्याला आवरावे मुंग्या सैरावैरा ,जसे मनी भावना अनेक जाणिवांचे केंद्रस्थान विकारांचे जन्मस्थान कर्तृत्वाचे मर्मस्थान मन करावे व्यापक जागवावे चेतनेला बांधू स्वतः च्या मनाला आठवूनी संयमाला अर्चना मुरूगकर.

 

 

 

 

  उद्धव मात्रावृत्त २/८/४ विषाद आतच दडला ते शल्य मना मज बोचे जो प्रमाद तेव्हा घडला ती स्मृती आजही छळते तो विषाद आतच दडला मम हृदयी वेडी आशा मी तत्वांना त्या जपते पण नकळत होते तोडत जे माझे सारे होते.  मज रीत न कळली तेव्हा ना भेद कळाला काही जे सदाच होते सोबत ते कधीच कळले नाही मग नित्य दाखवत राही की नाही घडले काही त्या अस्पष्ट पटलावरती मी नवे खरडले काही मी दगड ठरवले मजला ना लाड पुरविले मनाचे जे भाव फुकाचे होते ते भाग आज जगण्याचे.  अर्चना मुरूगकर

  🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀 १)आई आई असते सर्वस्व बालकाच्या जीवनाचे बालहट्ट पुरविते राजपुत्र लाडक्याचे आई शिक्षिका बाळाची धडे देते जीवनाचे शिक्षा, लाड, प्रसंगाने बीज पेरते मूल्याचे आई मैत्रीण मुलीची लाड करी कपड्यांचे गोष्टी कानी हळू सांगी घडे चारित्र्य बाईचे आई आधार घराचा झाड असे सावलीचे दूर देशी असे जरी दु:ख जाणे अंतरीचे वय नसे बालकाला साठी किंवा सत्तरीचे मन विसावे कुशीत पाट मनी अमृताचे.  अर्चना मुरूगकर 🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀🥀 ____________________________________________________ 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 २) आई अनेक रूपात असे अभय आईचे चिंता काळजी दु:खात बाळ शिरते कुशीत मिळे अमृत मायेत दिसे साक्षात आईच जगी नर्सच्या रूपात करी सुश्रूषा रूग्णांची माऊलीच्या ममत्वात क्षमा, शांती लेखनात ज्ञानेशाच्या वचनात  छळ साहूनी समाजी पाजी ज्ञानाचे अमृत दिसे भक्ताला वारीत  आई विठूमाऊलीत सांगे काज विठोबाला येई भेटीला धावत  असे पिताही माताच  वसे वात्सल्य तयात काळजीने शिक्षणाचे देई धडे जीवनात.  जरी वंध्यत्व बाईत असे ममत्व हृदयात प्रेम वाटते जगात भाव व्यापक मनात ©अर्चना मुरूगकर

  असहाय्य माता विश्वासाने दूर केले काळजाच्या तुकड्याला जगविण्या तुला बाळा देवदूताहाती दिला  हलगर्जी कारभार ,  साथ दैवाने सोडली  सारे धुळीस मिळाले स्वप्ने आगीत जळाली फुटण्याच्या आधी आटे पान्हा पदरी आतला क्रूर निर्दयी काळच कसा विश्वास ठेवला असे स्मशानरूदन  माझे रडणे जगात चाले तांडव मृत्यूचे संजीवन महालात आज फाटले आभाळ  कुठे टेकू द्यावा त्यात  वाटे धरित्री फाटावी व्हावे गुडूप भुईत  भावनेची झाली राख मागे मोबदला आज  बने आभाळ भिकारी गरिबीने उन्हाळ्यात.  ...अर्चना मुरूगकर. 

  नवीन वर्षा समजून घेरे व्यथा मागच्या वर्षीची पुन्हा आणू नकोस संकटे दिशा दाखव संपन्नतेची अंधारात घरात बसणे टांगती तलवार काळाची तोंडालाही फडके बांधणे घुसमट आतल्या श्वासाची जथ्थे निघाले लोकांचे लढाई सारी जगण्याची कोण कशाला निस्तरावे  वेळ फक्त निभावण्याची बातम्या साऱ्या ताऱ्यांच्या पूरात तळमळ शेतकऱ्यांची  वाट संकटी वादळवाऱ्याची माणसाच्या असहायतेची   पुन्हा वाहू दे प्रसन्न वारे भ्रांत मिटो रोजगाराची  फळू-फुलू दे शेती सारी सोनपावली नांदी नववर्षाची अर्चना मुरूगकर. 

  वर्ष नवे उर्जा नवी चालू नव्या जोमाने  काही विसरू कालचे काही आखूया नव्याने काल गणना वर्षांची खेळ माणसाचे सारे उगवत्या सूर्यासवे रोज नवे उजळावे नको कालची वेदना करू उद्याचा संकल्प   आज दिवस आपला स्वत: करी कायाकल्प स्वप्ने पाहू भविष्याची धावू स्वप्नपूर्तीसाठी लावू वर्षाला सार्थकी शुभ भाग्य येण्यासाठी आणू यशाला खेचून नवे गुण बाणवूया नको रडत बसणे सारे मिळून लढूया.  अर्चना मुरूगकर🌹

  हिवाळ्यात थंडगार मनी भाव  ऊबदार तुझा हात हातामध्ये लपे दव  मनामध्ये रोमांचती तन मने गुलाबी या गारव्याने डोंगरही लपलेले धुके दाट पांघरले सूर्य येता हळू वर धुके होई हळू दूर.